Vraag: Wat is de betekenis en waarheid van Imaan? Iedereen zegt iets volgens zijn eigen methode, maar de definities die ze geven en de conclusies die ze trekken zijn tegenstrijdig vanuit een oorzaak- en-gevolg perspectief…
Antwoord: Alle lof en oordeel behoren toe aan Allah, de Verhevene.
Moge de genade van onze heer Allah de Verhevene en de Majesteitelijke op jou rusten, mijn broeder, je zou het moeten weten! Imaan komt voort uit bevestiging, woorden en daden. De daden zijn de vruchten van Imaan en de duidelijk zichtbare tekenen ervan. Imaan varieert afhankelijk van de bevestiging en daden in individuen. De Imaan van degenen die sterke bevestiging hebben en veel fard (verplichte) en sunnah (aanbevolen) daden verrichten, is sterker dan dat van degenen die minder doen. Imaan wordt versterkt door het verrichten van fard en sunnah aanbidding. Aan de andere kant verzwakt imaan naarmate zonden toenemen en vermindert de kracht ervan, totdat het zo klein is als een mosterdzaadje.
Imaan en Islam zijn in de taalkunde verschillend van elkaar. In terminologie echter, scheiden ze zich wanneer ze worden samengevoegd en verenigen ze zich wanneer ze worden gescheiden. Met andere woorden, wanneer ze afzonderlijk worden genoemd, delen ze dezelfde betekenis, maar wanneer ze samen worden genoemd, dragen ze verschillende betekenissen. Soms omvatten ze elkaar niet, zelfs wanneer ze expliciet genoemd worden.
In Imaan is uitzondering toegestaan, maar in Islam is uitzondering niet toegestaan. De uitzondering in Imaan betekent niet twijfelen aan het geloof, maar eerder het niet kunnen vervullen van de vereisten uit vrees voor onvolmaaktheid. Daarom is het toegestaan om te zeggen: “Ik ben InshaAllah, een moe’min”. De uitzondering in Islam echter; aangezien er in Islam een grens is tussen Imaan en kufr (ongeloof), is uitzondering niet toegestaan. Een tekort in Islam kan namelijk leiden tot het verlaten van Imaan en het betreden van kufr.
Imaan bestaat uit meer dan zeventig takken. De meest verheven tak is het met oprecht uitspreken van de woorden “La İlahe İllAllah” (Er is geen god dan Allah), terwijl de laagste tak het verwijderen van hinderlijke dingen van de weg is.
Zolang de begane zonden niet van het kufr soort zijn en er geen ontkenning is, leiden verwaarloosde religieuze plichten er niet toe dat iemand als een ongelovige wordt beschouwd, en dit resulteert evenmin in een eeuwige straf in de hel. Als zondige moslims geen vergeving krijgen via berouw en Shafaa’ah, worden ze gestraft in de hel voor hun zonden. Pas nadat ze hun straf hebben uitgezeten, kunnen ze het paradijs betreden.
Succes komt van Allah, de Geprezene en de Alwijze.
Hij is Degene die het beste van alles weet.
Kaan Salih.
